Η Σιωνιστική Λογική.

του Malcolm X.

Εφημερίδα “The Egyptian Gazette”. 17 Σεπτέμβρη 1964.

Ο Σιωνιστικός στρατός που έχει καταλάβει την Παλαιστίνη ισχυρίζεται ότι οι αρχαίοι προφήτες του έχουνε προβλέψει ότι «στις τελευταίες μέρες του κόσμου» ο Θεός τους θα στείλει τον μεσσία, ο οποίος και θα τους οδηγήσει στην πολυπόθητη γη, όπου και θα θεμελιώσουν και το «θεϊκής προέλευσης» καθεστώς τους το οποίο και θα τους καθιστά ικανούς να «κυβερνούνε όλα τα έθνη με σιδερένιο σκήπτρo».

Εάν οι Ισραηλινοί Σιωνιστές πιστεύουν ότι η σημερινή κατοχή της Αραβικής Παλαιστίνης είναι η επαλήθευση αυτής της πρόβλεψης των Εβραίων προφητών, τότε επίσης πιστεύουν ότι θα πρέπει να ακολουθήσουν και την άλλη «θεϊκή» αποστολή, του ελέγχου όλων των εθνών με ένα σιδερένιο σκήπτρο , μιας τυραννίας πολύ χειρότερη ς και από εκείνη των Ευρωπαίων Αποικιοκρατών.



Όντως οι Ισραηλινοί σιωνιστές πιστεύουνε ότι ο εβραϊκός θεός τους, τους έχει επιλέξει να αντικαταστήσουν την πεπαλαιωμένη Ευρωπαϊκή αποικιοκρατία με μια νέα που στοχεύει στην εξαπάτηση των Μαύρων λαών και στην θεληματική υποταγή στην «θεϊκή» τους κυριαρχία, χωρίς καν η Μαύρη Φυλή να γνωρίζει ότι είναι ακόμα σκλαβωμένη.

Καμουφλάζ.

Οι Σιωνιστές είναι πεπεισμένοι ότι έχουνε επιτυχώς καμουφλάρει αυτό το νέο είδος αποικιοκρατίας. Η αποικιοκρατία τους εμφανίζεται πιο «φιλάγαθη», πιο «ανθρώπινη». Ένα σύστημα όπου τα θύματα τους ευχαρίστως δέχονται την «φιλική τους οικονομική βοήθεια» και τα δελεαστικά τους δώρα και έτσι τα Μαύρα έθνη που μόλις απέκτησαν την ανεξαρτησία τους κρέμονται από αυτούς καθώς οι οικονομίες τους περνάνε τεράστιες δυσκολίες. Κατά την διάρκεια του 1900 αιώνα, που οι Μαύροι λαοί ήταν και πιο αγράμματοι, ήταν πιο εύκολο για τους Ευρωπαίους Ιμπεριαλιστές να τους κυβερνούνε με την «δύναμη και τον φόβο», αλλά σήμερα, στην εποχή της διαφώτισης των Μαύρων λαών και στο ξύπνημά τους , είναι αδύνατο να χρησιμοποιήσουν τις ίδιες παλαιές μεθόδους όπως και πριν.

Οι Ιμπεριαλιστές ως εκ τούτου έχουνε αναγκαστεί να χρησιμοποιήσουν νέες μεθόδους. Από τη στιγμή που δεν μπορούνε να κυριαρχήσoυν στις αφρικανικές μάζες δια των όπλων και του φόβου, επινοούν νέες μεθόδους οι οποίες θα φέρουν την Μαύρη Φυλή σε μια ηθελημένη υποταγή.

Το μεγαλύτερο όπλο του σύγχρονου Ιμπεριαλισμού είναι το δολλάριο.

Οι Σιωνιστές έχουνε σπουδάσει την επιστήμη του δολλαρίου : την ικανότητα να εμφανίζονται σαν φίλοι και ευεργέτες, ότι δήθεν φέρνουν οικονομική και τεχνολογική βοήθεια στους λαούς. Έτσι, η κυριαρχία και η δύναμη του Σιωνιστικού Ισραήλ σε πολλά Αφρικανικά έθνη που μόλις απόκτησαν την ανεξαρτησία τους, έχει γίνει ακόμη πιο ακλόνητη από την αποικιοκρατία του 18° αιώνα των Ευρωπαίων αποικιοκρατών.

Και αυτό το νέο είδος αποικιοκρατίας, της Σιωνιστικής Αποικιοκρατίας, διαφέρει μόνο στον τύπο και στην μέθοδο, ποτέ στο αντικείμενο ή στο κίνητρό του. Στα τέλη του 19ου αιώνα οι Ευρωπαίοι Ιμπεριαλιστές σοφά πρόβλεψαν την αφύπνιση των Αφρικανικών μαζών από την κυριαρχία δια της δυνάμεως και του φόβου. Τότε αυτοί οι σκευωροί του Ιμπεριαλισμού αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα νέο εναλλακτικό «όπλο» και να βρούνε μια βάση γι' αυτό.

Κυριαρχία του Δολλαρίου.

Το νούμερο ένα όπλο του Ιμπεριαλισμού του 20ου αιώνος είναι η σιωνιστική κυριαρχία του δολλαρίου, και η βάση αυτού του όπλου το Σιωνιστικό Ισραήλ. Οι σκευωροί του Eυρωπαικού ιμπεριαλισμού πολύ έξυπνα τοποθετήσανε το Ισραήλ σε μια γεωγραφική θέση όπου θα μπορούσε να διχάσει τον Αραβικό κόσμο, να διεισδύσει σε αυτόν και να σπείρει το σπόρο της έριδος ανάμεσα στους ηγέτες του Aφρικαvικoύ κόσμου και να βάλει επίσης σε διαμάχη τους Ασιάτες με τους Αφρικανούς.



Η Σιωνιστική κατοχή της αραβικής Παλαιστίνης έχει αναγκάσει τον Αραβικό κόσμο να ξοδέψει δισεκατομμύρια σε πυρομαχικά, καθιστώντας απίθανο πλέον γι' αυτά τα άρτι αποκτήσαντα την ανεξαρτησία τους έθνη να επικεντρωθούν στην ενδυνάμωση της οικονομίας τους και να ανεβάσουν το επίπεδο ζωής του λαού τους. Και αυτό το χαμηλό επίπεδο ζωής είναι που εκμεταλλεύονται οι Σιωνιστές προπαγανδιστές που παρουσιάζουν τους αρχηγούς του Αραβικού κόσμου ως διανοητικά ή τεχνολογικά ανίκανους να βοηθήσουν τους λαούς τους. Έτσι έμμεσα προτρέπουν τους Αφρικανούς να στραφούν προς βοήθεια - εκπαιδευτική, τεχνολογική - κλπ στο Ισραήλ.

Δηλαδή, πρώτα σακατεύουνε τα φτερά του πουλιού και μετά το κατηγορούν γιατί δεν μπορεί να πετάξει ..

Οι Ιμπεριαλιστές πάντα παρουσιάζονται ως ευεργέτες, αλλά μόνο λόγω του ότι ανταγωνίζονται οικονομικά χώρες που τις έχουνε πρώτα στραγγίξει, χώρες που οι οικονομίες τους έχουν σακατευτεί από τους Εβραιοκαπιταλιστές συνωμότες. Δεν αντέχουνε έναν δίκαιο ανταγωνισμό , για αυτό και τρέμουνε στο κάλεσμα του Νάσσερ για Aφρο - αραβικό Σοσιαλισμό.

Αν αληθεύει ο «θρησκευτικός» ισχυρισμός των Σιωνιστών ότι ο μεσσίας τους θα τους οδηγήσει στη «Γη της Επαγγελίας» και αν η κατοχή της Aραβικής Παλαιστίνης από το Ισραήλ είναι η επαλήθευση αυτής της «προφητείας» , τότε ... πού είναι ο μεσσίας που, κατά τους προφήτες, θα τους οδηγούσε ; Ο Ραλφ Μπούντσε δεν ήταν αυτός που «διαπραγματεύτηκε» την κατοχή της Παλαιστίνης από τους Σιωνιστές ; Είναι τάχα ο Ραλφ Μπούντσε ο μεσσίας του Σιωνισμού ; Κι αφού δεν είναι αυτός, αφού ο μεσσίας τους δεν έχει έλθει ακόμα , τότε τι δουλειά έχουν οι Σιωνιστές στην Παλαιστίνη πριν από τον μεσσία τους ;

Έχουν οι Σιωνιστές κανένα νόμιμο ή ηθικό δικαίωμα να εισβάλλουν στην Aραβική Παλαιστίνη , να ξεριζώνουν τους Άραβες από τα σπίτια τους, να τους κλέβουν την περιουσία, μόνο και μόνο επειδή οι Εβραίοι πρόγονοί τους ζούσαν εκεί πριν από χιλιάδες χρόνια ;

Μα, μόλις πριν από χίλια χρόνια, οι Μαυριτανοί ζούσαν στην Ισπανία. Αυτό όμως δεν θεμελιώνει ούτε νόμιμο ούτε ηθικό δικαίωμα των σημερινών Μαυριτανών να εισβάλουν στην Iβηρική Χερσόνησο, να εκδιώξουν τους Ισπανούς και να ιδρύσουν ένα νέο Μαυριτανικό έθνος στη θέση της Ισπανίας.

Γιατί λοιπόν οι Ευρωπαίοι Σιωνιστές έκαναν το ίδιο ενάντια στους Άραβες αδελφούς μας στην Παλαιστίνη ;

Εν συντομία, το Σιωνιστικό επιχείρημα υπέρ της κατοχής της Παλαιστίνης από το Ισραήλ δεν έχει ούτε λoγική ούτε νόμιμη ιστoρική βάση.

Δεν έχει βάση ούτε καν στην ίδια τους τη θρησκεία.

Διότι ... πού είναι ο μεσσίας τους ;


Δημοσιεύτηκε στο έβδομο τεύχος του περιοδικού Γαμμάδιον το χειμώνα του 2005.